Vrienden van Mikumi november 2015
Met een kort berichtje wilde ik jullie nog laten weten dat we weer terug zijn na een paar fantastische weken in Mikumi. Mede dankzij jullie hulp heeft alles uitgepakt zoals we het gepland hadden. Zie hieronder een kort verslagje en natuurlijk wat fotos.
Het was weer een succesvol project. We zijn gestart met het geven van instructie op de scholen in de buurt van Mikumi. Per klas hadden we een les samen gesteld om op het juiste niveau instructie te geven. Interactieve lessen is vreemd voor de kinderen daar, ze zijn eigenlijk alleen maar gewend om na te zeggen wat de juffrouw of meester zegt. In mijn tijd in Arusha heb ik een poetslied in het Swahili geleerd, wat alle kinderen altijd enthousiast meezingen. Via dit lied leren ze ook welk eten en drinken niet zo goed is voor je tanden. Met de klassen die een beetje engels kunnen, zingen we ook een engels poetslied. We hebben een kinderboek over caries & bactus vertaald in het Swahili wat we voorlezen aan de kleintjes, en zowel de kleintjes als grote kinderen staan te popelen om te mogen poetsen op Max, het poetsbeest. Zoiets hebben ze duidelijk nog nooit gezien.
De kinderen in de hogere klassen hebben eerder al instructie van ons gehad, dus bij hun hebben we een quiz gedaan om te zien wat er van onze lessen is blijven hangen, en we waren verrast om te horen wat ze allemaal nog wisten en hoeveel kinderen nog netjes hun tanden poetsen.
Na uitgebreide instructie kreeg elk kind een tandenborstel en tandpasta om tanden te poetsen en daarna controle van het poetsen met plaque tabletjes.
We hebben meer dan 1000 kinderen van tandenborstels en tandpasta voorzien.
Voor ons was de school in Lumango extra bijzonder, we gaven daar instructie onder enorme mango bomen, en als dank voor onze komst werden we verwelkomt met dans en zang van de kinderen begeleid door kinderen op trommels. Omdat deze kinderen te ver weg wonen van het ziekenhuis hebben we alle kinderen gescreend in de ‘directeurskamer’ van de school. Hier hebben we vervolgens ook alle rotte kiezen die voor problemen zorgden verwijderd.
De kinderen in Mikumi konden wel naar het ziekenhuis komen voor behandeling. De ruimte in het ziekenhuis beschikbaar voor tandheelkunde stond bomvol spullen die niet meer bruikbaar waren of niet meer werkten. We hebben deze ruimte opgeknapt, laten verven, en 3 stoelen geplaatst; 1 hydraulische, 1 stoel die niet meer werkt, en 1 gedoneerde schoonheidsspecialiste stoel, zodat we onze tijd zo effectief mogelijk konden besteden.
We hebben ontzettend veel kiezen getrokken, hele makkelijke, maar ook zeer ingewikkelde chirurgische extracties. Erg dankbaar waren we met de tandheelkundige unit, waar we wortels mee konden splitsen en bot mee konden verwijderen, zodat we geen enkele kies (die eruit moest) in de mond achter hebben hoeven laten. De rij mensen buiten leek soms onuitputtelijk, omdat er telkens weer mensen bij kwamen. Veel mensen kwamen de volgende dag ook weer terug omdat ze ook nog graag een, of meerdere rotte kiezen aan de andere kant in de mond verwijderd wilden hebben. Soms zaten er zoveel mensen dat we niet iedereen dezelfde dag geholpen kregen, dan kwamen ze na een dag wachten de volgende ochtend gewoon weer opnieuw.
Met de tandheelkundige unit hebben we dit jaar ook voor het eerst restauraties gemaakt. Hierin moesten we wel echt keuzes maken. Het liefste wilde iedereen zijn kies ‘ gemaakt’ in plaats van getrokken, maar de meeste kiezen waren al zover heen dat dit echt niet meer mogelijk was. Zonder rontgendiagnostiek is het soms ook moeilijk te beoordelen welke kiezen het restaureren nog waard zijn en welke niet. We hebben ons dus moeten beperken tot kleine gaatjes in blijvende kiezen en we hebben ook mensen verblijd met het opbouwen van voortanden die al jaren afgebroken waren.
We werkten samen met twee verpleegkundigen van het ziekenhuis welke geinteresseerd zijn om ‘tandarts’ te worden. Zij vertaalden voor ons waar nodig van Swahili naar Engels en andersom en wij leerden hun de eerste stappen van het geven van lokale anesthesie en het uitvoeren van extracties. Florence had veel van onze instructie van afgelopen jaren onthouden en is nu in staat om redelijk goed zelf kiezen te verdoven en te trekken. We hebben hem wel nog flink wat bijgeleerd.
We zullen elkaar vast wel weer zien komende tijd! Heel erg bedankt voor jouw hulp afgelopen jaar en tot gauw weer,
Groetjes Noortje